Είναι γνωστό ότι η περιφορά της Αναστάσεως κατά το Πάσχα γίνεται μετά τη δεύτερη Ανάσταση και ότι οι μέρες της Διακαινησίμου λέγονται Δευτέρα του Πάσχα, Τρίτη του Πάσχα ή της Λαμπρής. Στην Κάτω Παναγιά γίνονταν η περιφορά την Τρίτη του Πάσχα και λεγόνταν η μέρα αυτή ΝΙΟΤΡΙΤΟ (Νέα Τρίτη) σε αντίθεση προς την παλιά, την αποφράδα Τρίτη 29 Μαϊου 1453 που έπεσε η Πόλη και δουλώθηκε το Έθνος. Και γινόταν η περιφορά κατά τον εξής τρόπο. Το πρωί της Τρίτης του Πάσχα χτυπούσαν χαρμόσυνα οι καμπάνες των εκκλησιών. Οι ιερείς ντυμένοι τα ιερατικά τους άμφια ήταν έτοιμοι για τη λειτουργία.
Οι προσελθούντες ενορίτες ξεκρεμούσαν ή κατέβαζαν τις εικόνες και ευλογήσαντος του ιερέως άρχιζε αμέσως η λιτανεία στους δρόμους της πόλεως, προπορευομένων των εξαπτερύγων, των λαμπάδων, των εικόνων και της Αναστάσεως και ακολουθούσε ο κλήρος, οι ψάλτες, οι επίτροποι και το εκκλησίασμα, το οποίο σιγά σιγά πύκνωνε, γιατί ο καθένας περίμενε στο σπίτι και με το πέρασμα της λιτανείας και αφού έριχνε μερικούς πυροβολισμούς ακολουθούσε έπειτα. Το ίδιο και οι γυναίκες οι οποίες περίμεναν με θυμιατά την Ανάσταση και αφού θυμίαζαν ακολουθούσαν μαζί. Κατά αυτό τον τρόπο ο Αναστάσιμος κανόνας ψαλλόταν στους δρόμους έτσι όταν επανερχόμενοι στην Εκκλησία άρχιζαν αμέσως τη λειτουργία. Είχε και αυτό συμβολική σημασία. Ήθελαν δηλαδή να εξαγνίσουν την αποφράδα Τρίτη με λιτανίες και να έλθει μαζί με το θρησκευτικό Πάσχα και το Εθνικό Πάσχα με μια νέα Τρίτη.
Οι προσελθούντες ενορίτες ξεκρεμούσαν ή κατέβαζαν τις εικόνες και ευλογήσαντος του ιερέως άρχιζε αμέσως η λιτανεία στους δρόμους της πόλεως, προπορευομένων των εξαπτερύγων, των λαμπάδων, των εικόνων και της Αναστάσεως και ακολουθούσε ο κλήρος, οι ψάλτες, οι επίτροποι και το εκκλησίασμα, το οποίο σιγά σιγά πύκνωνε, γιατί ο καθένας περίμενε στο σπίτι και με το πέρασμα της λιτανείας και αφού έριχνε μερικούς πυροβολισμούς ακολουθούσε έπειτα. Το ίδιο και οι γυναίκες οι οποίες περίμεναν με θυμιατά την Ανάσταση και αφού θυμίαζαν ακολουθούσαν μαζί. Κατά αυτό τον τρόπο ο Αναστάσιμος κανόνας ψαλλόταν στους δρόμους έτσι όταν επανερχόμενοι στην Εκκλησία άρχιζαν αμέσως τη λειτουργία. Είχε και αυτό συμβολική σημασία. Ήθελαν δηλαδή να εξαγνίσουν την αποφράδα Τρίτη με λιτανίες και να έλθει μαζί με το θρησκευτικό Πάσχα και το Εθνικό Πάσχα με μια νέα Τρίτη.